aklýný kacýrmaktan korktugu icin dusunmekten vazgecen ihtiyar adam gibi hissediyorum kendimi.. bomboþ bir dunyada mesai saati bitsin, kartýna bassýn ve evine gitsin diye beklerken görduklerini inkar edip konusma hakkýndan feragat eden... ne kadar az kelime býrakýrsan bu dunyaya sen gittikten sonra o kadar cabuk unuturlar...
saygý duyulasý bir adam olamadýgým icin belkide sevgilim bile beni terkedip giderken acýk býraktý ýsýklarý uyuyor olmama aldýrmadan... tutup yeni sevgilisinin elinden ardýna bile bakmadan....
hayat iki sevgili arasýna sýkýstýrýlmýs yalnýzlýklarýn toplamýmýdýr yoksa cýkartýlmasýndan arta kalan posasýmý?
ayrýlýnca sevgiliden seviþirken üzerine sinen ten kokusuda ayrýlýrmý teninden?
Sosyal Medyada Paylaşın:
LostsouL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.