--------

Fotoðraflar bile nefes almýyor
Baktýðým yüzlerde býraktým kendimi
Pusulalar, haritalar kaybettirdi yolumu
Ýçimdeki okyanus hayýflanýyor yalnýzlýðýna
Tüm gözbebeklerinde gücün damgasý
Ýçime yaðýyor eriyen gökyüzü
Kuþlar uçmalýydý oysa buralarda
Sadece ben duyuyorum þehirlerin çýðlýklarýný
Akþam, sabah kendimi unutmak tek marifetim


Gözlerindeki hüzün hâlâ gecemin kýyýsýna vuruyor
Kýnýndan çýkmýþ bakýþlarýn veriyor cezamý
Bir ihitilalin günah keçileri oluyoruz sonra
Yalanlardan örülmüþ yýrtýk bir koza
Zaman en acýmasýz giyotin
Hangi yanýma saklasam seni uçurum oluyor
Uykularým bile kemiriyor ruhumu
Bir baþýmayým dudaklarýmdaki acý tebessümle
Sesim yerlerde paramparça
Biliyorum aþk korku demek çokça


Ýnsan tutsak olmak istedikçe
Güzel bir koku bile özgürlük oluyor bazen
Çekip ellerimizi tüm kelimelerden
Hadi hayallerimize çekilelim artýk


Sosyal Medyada Paylaşın: