ZİL ÇALDI

Nice Ebrehe geçti, zamanýn bu çarkýndan.
Nice zulüm kan aktý, dünya denen arkýndan.
Nicesi zengin oldu, garip, yetim hakkýndan.
Kayboldu yarýnýmýz, sahte kahramanlardan.

Dünyada savaþ dansý, Marsa sýrça köþk yapar.
Ýnsanlýðý unutmuþ, kümülüsten nem kapar.
Medeniyet senle aile baðlarý kopar.
Ne bir yastýk ne kýrk yýl, geri kaldý insandan.

Tarihin unutuldu, özü manas destaný.
Su deðil kan taþýyor, Deli Dumrul çaylarý.
Teker teker tükettik, koþup giden çaðlarý.
Avuçta bir hiç kaldý, o koskoca zamandan.

Ey! beþer artýk uyan, at gözlüðünü çýkar.
Yok olan insanlýðýn, kardeþ baðlarýyla sar.
Yurdunda beraberlik, insaný insan yapar.
Ebu Cehil’e giden, sýyrýl köhne mekandan.

Ýsrafil’in surundan kulak saðýr olmadan.
Nefesin tükenipte, bir tek nefes kalmadan.
Azrail’e hoþ geldin, kapý zili çalmadan.
Ruhunda tek sermayen, ödün verme imandan.
30.06.2018 Muammer KARS
Sosyal Medyada Paylaşın: