Her arkadaþým deyiþinde Kalbim bölündü Böyle parçalandý duygularým doðrularým aklým bu sesleniþin bana her gün yaþanacak ölümdü Ardýndan gittim susarak baðýrdým duymadým tatlým *** Söyleyemedim çünkü yoktu sana cesaretim Anýlarým tuðlalar ve ben kulemi ustaca ördüm Sevmek ve susmak içime kapasý budur esaretim Sustukça kaybettim ve onu gelinlikle gördüm *** Kendimi kandýrdým ama kalemimi de kýrdým Ortaokulda ilk gördüðümde sana vuruldum Karþýlýksýz sevgiyle boðuldum gelmedi yardým Peþinden koþmadým ama sevgimden yoruldum *** Bir ciðerciye sattým yüreðimi o da okkayla tarttý aðýr çekti Kalbim sulanmýþ içime akmýþ gözlerim Sevdam söndükçe alevlerim neden bilmem arttý Görmesem de ilk Aþkýmý neden bilmem özlerim
Sosyal Medyada Paylaşın:
cengiz esgin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.