Kanlıca köyüm bir haber sal

Kaldýr engelleri, yakma canýmý
Dindir yüreðimde, gönül yasýmý
Benden sana hasret, aþk yarasýmý
Kanlýca canýmsýn, alma ahýmý
Savur bu hasreti, rüzðarlara sal.

Senden uzaktayým, yollar çok ýrak
Ömrümü bitirdim, hep gün sayarak
Yurtsuz yuvasýz ým, yer yok konacak
Kanlýca köyümsün, ben oldum kaçak
Este yükseklerden, serin hava sal.

Büyükler göç etti, anýlar vardý
Gençlik ucup gitti, hayaller kaldý
Terk etti dostlarda, hazanlar sardý
Kanlýca canýmsýn , ruhum bunaldý
Çankýrý’dan este, içten özlem sal.

Ömür nihayette, hiç görmezmisin?
Sevgililer gitti, özlemezmisin?
Savurdun bizleri, sen bakimisin?
Kanlýca köyümsün, beni üzersin
Orta, yaylakentten, kabre haber sal.

Ahmet Ali gel gör, burda geçmiþi
Okunmuyor artýk, hiç esamesi
Gelen gitmiþ bir bir, ölmüþ cümlesi
Kanlýca canýmsýn, dur bir dinle beni
Þarký, türkülerden, bir týk hasret çal..

Ahmet Ali Canbaz 20 18
Sosyal Medyada Paylaşın: