Koşşam bende vuslata

Kapanýp aðlasam kabe’nin duvarýna
Kaybetsem kendimi, ersem anda vuslata
Açýlsa kalp gözüm, katýlsam o kervana
Kalksa tüm perdeler, koþsam bende vuslata.

Günahlar diz boyu, yüzüm kapkara olmuþ
Nice hiçler sende, dirilip hakký bulmuþ
Ýmana dilbesti, kalplere nurlar dolmuþ
Affa mazhar olup, koþsam bende vuslata.

Sahabe’i ikram, kutup kullarýn ile
Eren, ermiþ, Veli, þehit, gaziler ile
Yavuz Sultan Selim, kanuni, fatih ile
Birlikte olsamda, koþsam bende vuslata.

Ýstersen af eder dilersen Kulum dersin
Meyhaneden alýr, biþri hafi edersin
Sultana sultanlýk, kula kulluk yaraþýr.
Buyur etsen bizi, koþsam bende vuslata.

Naatlar söylenir, yürekten inleyerek
Kalbin bam teli vurur, huzuru dinleyerek
Deli, mecnun olur, hep koþar bilmeyerek
Hicranýnla yanýp, koþsam bende vuslata

Medinenin yolu, tüter burnumda gurbet
Etmem kula minnet, gayrisi yok hep gurbet
Kutsal topraklarda, ölsem ah bitse gurbet
Cesetten kurtulup, koþsam bende vuslata.

Baþýmý dayasam, Rasül’ün duysa sesim
Ümmetim desede, gözümden aksa yaþým
Yalvarsam yakarsam, geri kalkmasa baþým
Huzura çaðrýlýp, koþsam bende vuslata.

Anladým dertlerin, bitmezmiþ fani dünya
kalmadý tesellim, güvenmem sana dünya
Sahte sevdalarý, savurdum attým dünya
Çekilsen yolumdan, koþsam bende vuslata.

Ahmet Ali yaþlý, gözlerim cana kaydý
Terk ettim her þeyi, kalbimde aslý kaldý
Maþukuna aþkým, aklýmý baþtan aldý
Rabbim gel desede, koþsam bende vuslata.

A. A. Canbaz 05.01.2018
Sosyal Medyada Paylaşın: