masumiyet

yýrtýlýyor bir gül yapraðý gibi zaman
siyah buðusunu düþürüyor
gem vurduðun ihtiyatlý acýlar
söndürülemeyen bir orman gibi
baðdaþ kurmuþ gözlerine, bir telaþ

ah yalnýzlýk! kadifeden dokuduðun bir kumaþ
sokaklara terk edilen
evcil bir hayvan gibisin asosyal
sabýkalý kaldýrýmlara düþen bir zar gibi: hileli
arka bahçende volta atmak

çocukluðun sýrýlsýklam masumiyeti
kirpiklerine salýncaklar kurdurtan
uçurum mavisi bir atlas
kim öpebilir ki okyanuslarý dudaklarýndan

’’Önce kirpik uçlarýndan kýrýlýr kadýn’’
Parçalanmýþ bir ayna karþýsýnda
büyütmekten kendi kendini
giderek ýþýksýzlaþýr cennet kokan bir mum gibi
asar kendini sütyeninden
bir alaca karanlýk vakti

kadýn! efsun bakan gözlerinden
þarjör þarjör paranoya yediðim
öyle güzel cinayetlere kurban gidiyorsun ki
herhes intihar etti biliyor katilin
Sosyal Medyada Paylaşın: