Bir müddet daha gül’ümsedi Havanýn ve mevsimin son demindeydi Zaten dalýnda býrakmýþtý yeþilini Islak bir topraða düþmek bahanesiydi...
Hangi sevginin inandýrýcý elinde olacaktý Hangi gamzenin tebessümüne yakýþacaktý Hangi kalbin saf ritmini bozacaktý Sonrasý bir kaç aný ve kitap ayracý...
Rengi gül kurusu dediklerini alacaktý Ölümünü hiç bir sevdalý anlamayacaktý Koparýldýðý dal bile yabancýydý Toprak yahut yaprak hepsi aynýydý Ölümü zaten bi kere tatmýþtý...
Aybüke
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aybüke KUMTEPE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.