Ve ellerimde yedi verenler Kent aþýðýyým ben/ Baðlanmýþ bir kaderin ara fiyongu Bu orman ne kadar cahil üretti Saçlarý fesleðen bu rüzgâr Alýnlarýna öpücük yapýþmamýþ zaman Aþký çalaný da gördüm yýldýzlardan Yýldýzlara öpücük ataný da/
Yaðmalandým; Erken giden kamyonlarýn arkasýnda saç baðým Erken öten çanlarýn ipinde bakýþlarým Hiç ben olmadý sol yaným Ve hiç bana gülüþmedi yazgým
Yazdým! Sayfalar dolusu Sevdayý ötelemeden insan olarak Git dediler buz kesmiþ soluklarýn yüzüne Sus! Sus! Sus!
Susan karýncalarýn yanýna Sýrtlarýnda emek taþýrlar Yürek taþýrlar Ama aþýrmazlar Taþýrmazlar…
Ýki ilmek çektim aramýza Biri sana biri bana Yazgýmýza…
Susarsan!
Sus olursun…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.