Ey Dİyarbekir Sen Benim En Mutlu Yarınlarımsın
İhalil
Ey Dİyarbekir Sen Benim En Mutlu Yarınlarımsın
Ey Diyarbekir!
Sen, benim en mutlu neþe ve sevinç dolu yarýnlarým,
Sen, benim en bereketli, bahçe ve baðlarým,
Sen, benim seveni sevdiðine kavuþturan yollarým,
Ve sen, benim kesik uçlu kalemlerle yazdýðým, umutlarýmsýn.
Ey Diyarbekir!
Sen benim, en rahmani duygu ve düþüncelerim,
Sen benim, en ihlaslý ibadetlerim,
Sen benim, alimlerin meclisinde okundukça okunan us kitaplarým,
Ve sen, sende yaþadýðým en manidar hayat dolu gün ve gecelerimsin.
Ey Diyarbekir!
Sen, benim, soframdaki en helal taamlarýmýn bereket ve lezzeti,
Sen benim, bu üç günlük fani dünya hayatýnýn þeref ve izzeti,
Sen benim, asil ve yufka gönlümün harareti,
Ve sen, benim bir anlýk firakýnda sararýp solmuþ benzim betimsin.
Ey Diyarbekir!
Sen benim, sana olan ulu meftunluðum, ve en yaman delikanlý çaðlarým,
Sen benim, tarih sayfalarýna altýn harflerle yazýlmýþ asil atalarým,
Sen benim, Hz Hamza, Hz Ali misali mert ve yiðitliliðim,
Ve sen, sevgi daðlarýnda muhabbet fedailiðimsin.
Ey Diyarbekir!
Sen benim, sayýlý ömür miadýmýn dünü, bugünü, yarýný,
Sen bana ve sevdiklerime, cennet muþtusunu veren, hasane ve hayrý,
Sen, en insani tohumlarýn filizlendiði gönül tarlalarý,
Ve sen, insanlýk yolunda rahvan at misali dörtnala þahlanýþýsýn.
Ey Diyarbekir!
Sen, benim beþ çocuðumun helal süt ile emziriliþi,
Sen, kaybolmaya yüz tutmuþ, maddi manevi deðerlerin, yeniden diriliþi,
Sen, Diyarbekir’liyim diyenlerin, birbirlerine rýza-i Lillah için gidip geliþi,
Ve sen, gönül vazosuna, yedi veren Muhammedi güllerin, býrakýlýþýsýn
Ey Diyarbekir!
Sen benim, fikri güzel, gönlü güzel insanlarýmýn, aþk ve þevki,
Sen, emri-bil maaruf neh-yi münkeri, yaþama zevki,
Sen, þaný yüce Yaradan’ýn rýzasýný kazanmýþlarýn cennete sevki,
Ve sen, bakmakla yükümlü olduklarýný helal lokmalarla doyuran bir babanýn keyfisin.
Ey Diyarbekir!
Sen benim, seksen bir yalancý cennet vilayetlerimin içinde en güzide vilayet,
Sen, yazýla yazýla, anlatýla anlatýla, bitirilemeyen sevgi ve muhabbet,
Sen, rahmani kitaplardaki ahde vefalýlýk, uhuvvet ve sadakat,
Ve sen, insaný iþin kolayýna kaçmadan yerin göðün sahibine ulaþtýran tarikatsýn.
Ey Diyarbekir!
Sen benim, dostlarýma gösterdiðim, en muhteþem misafirperverlik,
Sen, kimsesiz dul ve yetimleri, garip gurabayý, fakir fukarayý mutlu eden iyilik,
Sen, insaný sorgusuz sualsiz cennetlik eden güzellik,
Ve sen, sen yaþadýkça seve seve aþk ve þevkle yapýlan en hayýrlý kardeþliksin.
Ey Diyarbekir!
Sen benim, en mutlu olduðum günlerdeki, en düzenli nabýz atýþým,
Sen benim, þerefsiz ve namussuzlardan, zalim ve gaddarlardan son sürat kaçýþým,
Sen, Aðustos sýcaklarýnda asýrlýk bir çýnar aðacýnýn dibinde þirin uykulara dalýþým,
Ve sen, günahlarýmdan azad olmak için þaný yüce Allah’a yalvarýþ ve yakarýþýmsýn.
26/Haziran/2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.