YARİMİN GÜLÜ (495)

YARÝMÝN GÜLÜ (495)

Elden gönderilmiþ bir selam ile.
Karalar baðlatmýþ yârimin gülü.
Veda eder gibi bir kelam ile.
Kalbimi aðlatmýþ yârimin gülü.

Sevginin anlamý yok gönüllerde.
Geldisi doðrudur sözün dillerde.
Haklý bir ayrýlýk kalmýþ ellerde.
Yüreði daðlatmýþ yârimin gülü.

Doðrusu söylenmiþ böyleyse eðer.
Sevgisizlik miydi dünyaya deðer.
Yapýlacak bir þey yok imiþ meðer.
Gönlümü daraltmýþ yârimin gülü.

Gerçekler acýymýþ anlamasý zor.
Bedene düþürmüþ ateþten bir kor.
Bir yudumda olsa sevgideymiþ kar.
Ruhumu karartmýþ yârimin gülü.

Ömür gelmiþ geçmiþ tükenir aha.
Bundan sonrasý da kalýr bak vaha.
Belki bu akþama belki sabaha.
Ömrü de aðartmýþ yârimin gülü.

Zayi Ozan seni hüzünler sarmýþ.
Bakýþlarýn donuk ruhun kararmýþ.
Neylersin bu durum kaderde varmýþ.
Kendini morartmýþ yârimin gülü.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara, 22/06/2018 Cuma
Yayýn : 24/06/2018 Pazar
www.edebiyatdefteri.com/siir/1171829/

Sosyal Medyada Paylaşın: