KURBAN OLDUĞUM (494)

KURBAN OLDUÐUM (494)

Düþmüþüm aþkýna yüreðim ateþ.
Yakan közlerine kurban olduðum.
Þu divane gönül sayýlsaydý eþ.
Güzel gözlerine kurban olduðum.

Sevda bu insaný deli eylermiþ.
Bazen aðlak bazen veli eylermiþ.
Hem kölesi hem de kulu eylermiþ.
Sevgi gizlerine kurban olduðum.

Bir aþk perisi ki, aþký yeðliyor.
Sevmek üzerine amel eyliyor.
Son diyeceðini peþin söylüyor.
Tatlý sözlerine kurban olduðum.

Yürekten sevmiþiz vaz mý geçelim.
Seçeneðimiz yok, de ki, seçelim.
Terazi doðrudur gel de ölçelim.
Sen-ben bizlerine kurban olduðum.

Bu iþin sonunda balayýmý var.
Bir kaçýþ ayrýlýk olayýmý var.
Zorluklardan daha kolayýmý var.
Yokuþ düzlerine kurban olduðum.

Yitik Ýlhan sevmiþ evveli çoktan.
Sevme ve sevilme verilmiþ haktan.
Üzülmek olmasýn boþ yere yoktan.
Gülen yüzlerine kurban olduðum.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara, 16/06/2018 Cumartesi
Yayýn : 23/06/2018 Cumartesi
www.edebiyatdefteri.com/siir/1171666/

Sosyal Medyada Paylaşın: