O efsunkâr bakýþýnla beni benden aldýn gittin
Sevda seli akýþýnla deryalara daldýn gittin
Gözlerim ardýnda kaldý, özlemin yurdunda kaldý
Yüreðim vurgunda kaldý, beni derde
saldýn gittin
Ayrýlýksa kâlbi kýran, kalk uyan gülüm hazýrlan
Bugün Ondokuz Haziran, son kez o gün geldin gittin
Sensiz hayat olsa ne ki, gönül bir ipsizin teki
Koptu uçurtmamýn ipi, zülüflerin saldýn gittin
Hani benim gonca gülüm, sarý çiçek yonca gülüm
Damarýmda kanca gülüm, canýma can oldun gitttin
Aylar yýllar düþle geçti, düþler kor ateþte geçti
Gönül gökten güneþ içti, bu caný sen aldýn gittin
Yýllar geçti ya aradan, nasip etmedi yaradan
Ölürüm ben bu yaradan, ömrümü sen çaldýn gittin
Þaban AKTAÞ
19.06.2018 - 12.28
Fotoðraf: Þaban AKTAÞ
KÂLBÝMÝ GÜNEÞE KOYDUM
Kâbimi güneþe koydum, kâlp güneþi deldi geçti
Ne zamandý o zamanlar; aþk idi bu geldi geçti
Ah ne idi beni vuran; kül edip yakýp kavuran
Yaðmur þimþek, karlý boran, bir saðanak seldi geçti
Nasýl müthiþ bir fýrtýna, yüklendi daðlar sýrtýna
Gelmiþ iken yaþ kýrkýna, amansýz bir yeldi geçti
Aþk hesapsýz büyük soygun, acýsý çok derin koygun
Gonca gülüm fidan boylum, benden beni aldý geçti
Þaban AKTAÞ
19.06.2018 - 16.23
" TOPRAK ANA"
Bir avuç topraða bir avuç tohum
Ektim diktim biçtim meyveyi soydum
Bir ekersin, sana bire bin verir
Toprak gibi kýymet yoktur be oðlum!
Elimin emeði, alnýmýn teri
Boþa gitmez asla; ürün deðeri
Toprak tohuma can düþeli beri
Toprak gibi kýymet yoktur be oðlum!
Koyun kuzu, börtü böceði kuþu
Hem yazý var hem ilk - sonbahar kýþý
Damarda kan gibi suyun akýþý
Toprak gibi kýymet yoktur be oðlum!
Kaç bin türlü çiçek vardýr üstünde
Arýya bal petek nektar sütünde
Besler ana gibi seni göðsünde
Toprak gibi kýymet yoktur be oðlum!
Aktaþ’ým topraktan aldým ilhamý
Toprak ile örttüm üstüme damý
Al yeþil gül yaprak, daðýttým gamý
Toprak gibi kýymet yoktur be oðlum!
Þaban AKTAÞ
21.06.018 - 08.53