Deniz kenarýndaki o salaþ kafede Kahve içmek vardý gün batýmýnda Kýrk yýl hatýrý olsun diye Çevirmesem de fincaný Bilirdim, hep sen olurdun Fincanýn dibinde kalan telvede Ýçimi ýsýtan gülüþünle… Buralara hiç kar yaðmazdý Hayret… Nerden çýktý o tipi Örttü kumsaldaki isimlerimizi Sessizce…
Bir bütünün yarýsýydým Fi tarihinde Bir yaným yitince Tek kanat kaldým Hayal oldu Okyanusu geçme düþüncem Gücüm tükendi ansýzýn Uçamadým Yapayalnýz kaldým o sahilde…
Yangýn yeridir þimdi yürek Esip bir hoyrat poyraz Savursa küllerimi dört bir yana Ve söndürmeye çalýþsa o deli saðanak Ýçin için yanar bu ateþ yine de Sadece nefes almak deðildir yaþamak Sen kokmuyorsa aldýðým her nefes Yaþamak, geri sayýmdýr sadece… /
Naime ÖZEREN Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜNEŞİ UYANDIRAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.