Unuttun biliyorum Unutmuþ olmasan Allaha ýsmarlardýn beni Giderken… Uslu kokunu dize getirip Yerleþtirdiðin valizini Doldurmazdýn böyle týka basa Sensizliði býrakmazdýn Duvarlarýmda asýlý infazýmda
Boz parmaklarýný kendiliðinden Küskün olma Lütfen… Bu zaman genç zamanlara benzemez Ezilirim… Ezdirme n’olur yalnýzlýðýma
Hangi þehre býraksa Bindiðin terk Bildiðin yer olmayacak Senin yerin Benim yaným Eksik kalacak bir yanýn Anlayacaksýn…
Pencereme vuran yaðmur Bir þenlik tutturuyor ki arkandan Sorma… Çaðýrýyor ille Islanýrsýn diye salmazdýn hani Sevda kokan dar sokaða Yokluðunla býraktýðýn yerde Kim diyecek “uyma sen onlara” Kim kilitleyecek gözlerine Ve kimsesizlik nasýl yakýþacak Bir nisan yaðmuru maðduruna
"Ýnsan" derdin hani "Böyle mi yapar" Anlamazdým Ýzlerini izlerdim Gülüþünü, öpüþünü Ve þimdi de Terk edip gidiþini Böyle yapmalý belki de Ýnsan…
Nisa’m Gitmesen Ve seyretmesen Sensizliðimi düþünde
Tutunacak ne asma Ne ceviz ne kara dut Bende küsüm Kayýsý aðacýmýn Vakitsiz meyvesine Oturmuyorum artýk Dibinde bir aþk þiiri Dokunmuyor ellerimde Böyle mi yapar insan Nisa’m…
Boz kendiliðinden parmaklarýný…
...........ASRAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
asran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.