Sancýlanan i mgelerimizde
Ninniler söyledik
Âdem’e
Az da olsa
Avuttuk zamaný
Cehennemle sýnanýrken
Yalnýzlýðýmýz
Korkarak ýsýrdýk
Elmanýn
Yasak yanýný
Ayný yöne savrulduk
Biraz
Deniz sürdük
Gözlerimize
Mavileþti
Yanýk kahve
Savrukluðumuzda
Yeni yetme bir yakamozu
Ýliþtirdim
Dudaðýnýza
Battýkça
Battým derinlerinize
Seviþken bir
Ten açlýðýna
Soyduk
Yedi verenleri
Gamzelerimizde
Öykünerek kimsesiz zamanlarýmýza
Dedim ya
Ýki kiþiydik
Rüzgârda
Çýrýlçýplaktýk
Ve
Çokça günaha sorguluyduk
Ýkimizde
Ölmedik…
Taylan KOÇ