Yalnýzlýða mahkum yüreðim Acýtýr içimi yokluðuna düþünce Hep böyle bilirdim ben geceleri Sessiz,garip,zifiri karanlýk Bazen duygu dolu,bazen ACIMASIZ Gizli kalmýþ anýlar takýldý yine aklýma Gözlerinde ki o bakýþ Yýldýzlara bezenmiþ gökyüzü Her gülüþte bir mazi O bakýþlar ki,gökyüzünün mavisi gizli Yeþilin en koyusu Keþfedilmemiþ bir bakýþ belki de Hep gündüzü sahiplenir Geceyi terk ederdik Görmediðimiz gündüz lerde bazý þeyleri Þimdi arar olduk gecelerde Bir ömür tükettik uðurda Sadece sevmektir suç olan Kahir çekmekti Yine de huzun veren bakýþlardý Bakýnca sýcak eden Bir güneþ saklýydý o gözler de Sorma ne olur geceleri Kaybolur gider sonra,gündüzlerim Yns
Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.