GİTTİĞİN GÜN ÖLMÜŞTÜM

Üzülme;
Ben bugün deðil,
Dün deðil,
Gittiðin gün ölmüþtüm...
Nefesim kesilince,
Ya da bedenim gömülünce deðil,
Ýhanet edilince,
Seni ellerle görünce ölmüþtüm.
***
Bu yaþadýðým;
Sadece tenin toprakla buluþmasý.
Haberini aldýðýn;
Çektiðim acýlara bir çare bulunmasý.
Yoksa ben ölümü sensiz kalýrken,
Et týrnaktan,
Can candan ayrýlýrken tatmýþtým.
***
Üzülme;
Bu ayrýlýk ilk deðil,
Son deðil,
Aksine sonsuz bir ayrýlýk.
Sevinme de;
Çünkü aklýmda sen,
Kalbimde sen,
Dilimde,
Þiirimde sen,
Ýþte böyle gidiyorum sensizliðe.
***
Artýk rüyana girmem.
Gayrý aklýna da düþmem,
Senden sevgini dilemem.
Bir süre sonra hatýrlar mýsýn beni,
Onu dahi bilemem.
Demem o ki üzülme...
Aþýklar vadesi dolunca deðil,
Ümidi kaybolunca ölürler.
Ben bugün deðil dün deðil,
Gittiðin gün ölmüþtüm...

Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın: