..........Topraðým iyot kokar ben kokar sen kokar içime seni aldým yüreðimde sýzladýn...
Kim seni üzdü anlamadým kýzdým yýkýldým duygularýmý sakladým...
Konuþamadým konuþmadým dinledim ama acýmadým tüm öfkemi gökyüzüne saldým...Sen aðladýn ben aðladým…
Bulut dayanamadý oda aðladý...
Öyle aðladý ki hiç durmadý kurudu toprak sonra yine ýslandý…
Yürüdüm yürüdük sahil ýslaktý hava soðuktu köpekler yoldaþ oldu yazdan kalma kýrýlmýþ cinslerinde birden çoktu her taraf sessizdi sanki misafir gibiydik ama misafir deðildik…
..........Sahile inen merdivenden kararlý adýmlarla denize ulaþtým ve inançla deniz suyunu avuçlarýma aldým yüzümü ýslattým beni gönderme dedim burada kalayým ne olur gönderme bir mucize diye yalvardým doðrulup elimde kalan deniz suyunu eline uzattým elini ýslattým ve yürüdük bizi aldý götürdü…
..........Kabullenmiþti bizi çaðýrmýþtý sanki geldik dedik yaþamaya içine aldý kal dedi kalýn dedi sen ol ben ol biz olalým dedi…Mavinin bittiði yerdeyim...
Sustuum...
Figen Þençamlar ---2009 da yazdýðým bir þiirim .
Sosyal Medyada Paylaşın:
Figen Şençamlar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.