NEYE KATLANMADI BU GÖNÜL.

NEYE KATLANMADI BU GÖNÜL.

Çok uzundu gecenin günle dansý,
Pek çok gitmeyle savaþtý bu gönül,
Gitmeleri kendine iþ sanan yüreklerle
Ýki düþman oldu...

Neye katlanmadý bu gönül,
Kimleri karþýsýna almadý.
Kimlerin kalbini kýrmadý.
Sevdikleri için...

Bazen çok aðýr geldi, kýrgýnlýklar,
Kirpikler can duvarý oldu,
Göz bebeklerine,
Hep yaðmurlar yaþadý bu gönül...

Çok canlar yaktý gidenler,
Dermansýz dertler açtý.
Kalbinin sesini bile duyamadý,
Sevdiklerini dinlemekten...

Neye katlanmadý bu gönül.
Geçmiþe bakýldýkça,
Herkes için aðladý da
Kendine fýrsat býrakmadý, bu gözler...

Geçmiþ geçmiþte kaldý,
Her giden bir yara açtý.
Gidenler kuyusunu kazdý
Bu gönlün.

Hayat yýkýlan gözyaþý duvarlarýna,
Set çekerek yaþadý.
Bir ömür boyu...
Nelere katlanmadý bu gönül.

Gidenler aþýlmaz duvarlar aþtý.
Oynadýkça kapanmaz yaralar,
Ne çok savaþlar verdi.
Kendi içerinde bu gönül!

Demet Akyürek.
Sosyal Medyada Paylaşın: