keþfe nazýr bir bilinmezliðin heyecaný kaplar
gözlerinin rengini
kalp çok bilir zaten
eller az,
sevmek gönül iþi
seviþmek farz
bize,
çimeni üstünde çayýr lazým güzelim
fonda kuþ,
sahnede tüy sevici
aklýmý evvelinden koparýp
gözlerinden aldýðým feyz
ve kalbinin izniyle baþladýðým aþk kazýsýnda
defnedilmiþ elma buldum
ruhuma el þahika
þimdi bir nefes
ve derin bir molanýn solumda
zaman
su gibi akýp
kavuþacak yataðýnda
hadi,
utanma,,
mutluluktan tek dal arakladým ikimiz adýna
ellerin týlsým
saçlarýn kývýlcým
tütün sarý
sarýda sýr
sýrda duman
tütsü
ruj
iziyle
öp þu sensizliðin
ar çatlatan ucundan
huzura ermeden evvel
hazýr et kendini
ben vezir olayým
sen
þekerci kýzý
mutluluk,
duman olup savrulsun
kalbin,
kalbimin
tiryakisi olsun..