Eğre / Son

ökcesinden baðcýklarýynan asýlýydý
yoldan yandaký köþe eðrede
“geçi gönü”nden bobamýn çarýðý
ebecezim “ha bi yadiðer iþde”
“hinci çarýðý bilen, keyen mi ðaldý” dedi
bi de çemrediði mor cýzýlý öneceðinden çýkardý
“nazar boncuðu” cýzýlý gýnnebi
bi söðüt toka
bi-kaþ dene de ortasýndan delik iðde gliði
ucunda guru; güççük bi tosba(ða) yavrýsý
guru çarýðýnan ahbap olup da
barabar yarennið etsinner uçu haralda
çatý çatýlaca(ðý)nýn arifesinde
merteklerden önþe “aþýk makesler” atýlý(r)kana
"ay yavrým, ha hunu eðreye bi mýhlayvývisen
ben de hepiciðinize halvalý çomaç dürüvüren"
Aziz Emmi; “o golay Döndü Ebe;
siz bana eþþe(ði)n iþdiði sudan verin önþe”
deragap güçcük tasýnan yeni desdiden Günsüz Suyu eletim,
ellerimi baðladým önümde,
dibini fýcýtýp ötelere
“ömrün uzun ossun, düðünün güzün ossun” dedi
“alcan gýz bek gözel ossun” deye de ekledi
Mercen Kazým; yan-yan bakýp Bobuþ Emmilerin evine
“aman deyen asdaným benim gibi fakýr gýzý alma,
gözünü doyuraman valla”
“Aziz Emmin gibi zengin gýzý al, boban gibi fakýr galma”
“len onun bobasýnýn gayýnbobasý
goca köyün en birinci aðasý”
“emme bobasý getmiþ varmýþ
tarlayý daþlý, garýyý gardaþlý yerden almýþ”
“adamýn bissürü dayýsý, dezesi var
a gapberif geder de zengin bi bobanýn bi ðýzýný alýllar”
Aziz Usda sakýzýný yapýþdýrdý düðere,
sarýlalak bobadan eðreye makes düðere,
sarkdý eðreye,
her e(h)timala ðarþý ayaklarýndan duttu Galfa Kazim
aðzýndan aldýðý sekizlik yesyeni mýhý çakdý yarý beline gadak,
ucunu keserin deliðiynen yamalak
nazarlýklarý özene-bezene yamdýðý mýha geçirdi
makesin yoldan yanna, ta en ucuna" perçinleyvidi..
ikindin geçeni iki "boba" arasýna ip gerilince
Üssüðün Melit “dellal” ünner gibi ahaliye
"gene mi geldii.. gene mi geldii
Cennet-i âladan beri mi ðeldi" deye ünnedi

herkeþler çapýt, çevre, yazma, havlý getirdi..
o verdi; Çýrak Memed bobalar arasýndahý ipe serdi
Usda Melit elinde gösderelek devam etdi..
kim ne getirdiyse tek tek ba(ðý)ralak ünnenirimiþ
“Küpüþ Hesne Gellabam peþkir getirmiiiþ..”
“ovada çifti iþlesin, daðda sürüsü kýþlasýn
oðlan eversin, gýz gelin etsin o bizi memnun etdi
Allah da ehliyalýný bahtýyar etsin”
Derviþin Kazim “senin okuluklar yýðýldý ðaldý” dedi
eðrede ipi nazar boncuklu,
iðde glikli tosba gurusu
bi de bobamýn baðcýklarýndan asýlý çarýðý
eyatlý bir yel esse barabar savrýlýr
tosba gurusu, esgi çarýða ildikçene
“gýldýr, gýldýr” sallanýr..
ýldýr ýldýr parýldar ipindeki mavý “gök boncuk”,
“nazara birebir”,
“eyi kine asdýr(t)mýþsýn Döndüce;
mavý!; gök-göze bek eyi ðelir”
“Allah gök gözlülerin nazarýndan emin eylesin” deye
içimizden gizli gizli bildiðimiz her dovayý okurduk..
tüm dovalara eþgere “Amin” der,
elimizi yüzümüze sürer
hemi de kaþlar-kaþlar kerre!
ha? bi de neyeyse bi dene bile “cizme”
olmadý ðetdi bizim evde----------

***
























agamýn papbasý bana geçince
taha do(ð)rusu, ona yenisi alýnýnca
benim olan “yirik papba” ya
týð, piz ve mumlu ipine(n)
Üssük Dede ðibi özene bezene yorakla yama
kimbili(r) Dedemde taha ne hünerler varýdý;
görsen! mübarek her iþine “dört elle” sarýlý(r);
el gadak tenikeyi, yeni mýhýna(n) nokda-nokda deler
solüsyon uçu zýmpara, saplýk uçu dörpü uydurur
gatiyen müsama(ha) etmez gayafiþine
erinmez; cam gýrýðýynan sürter, ele alýþdýrýr
kesere-bele, gazmaya-küreðe, gosaya sap dakca(ðý)nda
söðüt dalýndan orak sapý uçu þiþ yakar, deler saplar
pinarý üter-eðer-büker; eðeyf, atký, dirgen, çekgi yaparkana
ýsladýr gönü beldenat sýrýmlar
harman süpürgesi döðer, gosa diþer, yortu döþer
lazým olaný benden isder, boyumdan böyük iþ buyurur
bizde yoksa gonþuya yollar
iþin yoðusa; geþ annacýna bak dur
azameti, ciddiyeti; mahareti seyiret
sayesinde müstamel yoraklý papba, acanta olur
“meh bakalým aðða! taha yesyeni” dedi
kendi elceðizleriynen keydirdi,
“agayýnkýndan gabadayý oldu hemi,
hemi de bu gýslavet”
aklýsýra keyf baðýþladý
haddizatýnda meselenin aslý-asdarý
benim uçu(n) en möhümü onun “elinin emeði” olmasýydý
gerisi hekaye, zaten
yani öyle münasip görmesi yeterdi
bana necik gerisinden; ötesini neneyen,
valla etiraz aklýmýn ucundan bile geþmezdi
"O" ne derse inanýrdým,
sýmsýký duttum, ayaðý gýrýk geçinin buynuzlarýný
debelendi gaale almadým,
damýn gözarasýnda zipli, mýh sandýðýnýn alt tahtasýný getirdi
çuvaldýzýnan seyikledi , þelek çapar yazmýþýn arka bacaðýný
yerli-gatli yerli : ol gör, bir türlü, asla, mümkünü yok goyvumadým..
içim getse de "beðirmesi"ne aldýrmadým
bi yandan da imt(ih)ama devam etti
“Allah kaç?, nerede?” “……….!”
“kimin ümmetisin”, “……….!”
“kimin zürriyetisin” “……….!”
"imanýn þartý" “……….!”
"islamýn þartý" “……….!”
"oku bakalým Gulfalla’yý" “ ……….!”
nayeti epeyi bi sustu, çapar yazmýþýn caný yanýyomuþ,
aldýrdýðý-maldýrdýðý yok ni’nesin
dedi(ði)ne ðöre "bu iþi yapmasý" gereðiyomuþ
baya bi fakýt gözlerimin içine-içine baktý
duralakdan dene dene gonuþtu
“-aðða” dedi, gene epili bi durdu;
dut yemiþ bülbül ðibi
belki de d(iy)eceni unutdu; ben de sustum! bekledim tabi
aðzýnýn içine bakdým durdum “süt dökmüþ kedi ðibi”
çok böyük bi ðarar verdiði belli
böyle zamannarda cýzýrtý edilmezdi
“bekle! anandan evel ahara ðirme” derdi
gözüyün içine içine bi bakar, o ðadar
nayeti “deliðanný!...” dedi, duralakdan; “hu an etibarýyna(n)” ..
“senin yetimlik-gopillik bitti
adamakýllý; böyüdün ga(y)ri”
sen baya bobayiðit bi herif oldun,
bak hinci aklýma ðeldi de
hakkaten yau! ben o ðün böyüdüydüm
sanýsýn o takike boyum uzadý
þýrkdüþtüyü kendim aþtým,
eþþeðe kendim binmeye yeltendim; o ðün ik-diba
Mullapak depesinde daþ çýkaran bobama
ommaþlý azzýk götürdüm..
he(y)benin bi ðözünde daþ!
ötekinde güçcük desdiynen su!
asýl mesele Leleklerin Garabaþ
Osmançavýþlarýn Güdük Köpek korkusu
baþga gorkduklarýn ne dersen Gökderenin bozyamaç
Azizlerin deremalle köprüsü iki aðaç
besmele çekdim Hacallar mallesine varana gadak dova okudum
çelimsizliðimi, gebeþliðimi unuttum,
Harmanyerini geçip köpekleri aþýtladýnca
kendime ðeldim, iresmen beyo(ð)lu ðibi gasaldým..
yorak yamalý gýslavet papbalarýmýna(n)
boz eþþe(ði) ma(h)mýzladým

umurumda deðilidi gýslavet papba..
ayaðýmý vuran yama… dedemin elinden yorak..!
papbam eþkere birkaç numara böyüðüdü oyusa
dedem; “seneye de keyersin” deyicekleyin.. avundum..
barnaklarýmý büküp, pabbanýn kahýna basarak
“tarrýk-turruk” sürüdüm.
memnin olunca gardaþým uçun örkenne eðreye çuncak ;
bana da söðüt dalýndan bi "at” düzüverdi, halý ipinden gemli
ilk atýma atladýðým gibi
“daahh” dedim, yarýþa götürdüm
çoktan süngerli dona, askýlý pontura
terfi etmiþ akranlarýmýn yanna
akranlarým bile adam yerine
gomadý getdi bi kerre bile!
bi yannýma biþiy olu(r) deye

***

Bobuþ Emmilerin evin ardýnda böyük-güçcük o(ð)lannar
her evden bir-kaçar çocuk, baðrýþ-çýðrýþ þamata
bi-kaç da “erkeð aþa”
Menevþe arada bir dambaþýndan zokurdanýr
herkesin agasý, anasý-ebesi, arkasý-galesi var
biþiy oluruna-olmaz müdaleye hazýr
etirafdan cazý ðibi bakýþýp durular
akrabacak, akrancak; doluþduk
el sýrasýnda, güya; söðüt dalýndan da olsa;
atý olan yeniyetmelerden olmuþtuk
ne zamandýr özenir dururudum onnara
aðasýndan, anasýndan gorkduðum çocuklara
döðülmekden-söðülmekden deðil
“kimseye çatman” “kimseynen döðüþmen”
“kimseyi gapýmýza nizeye getirtmen”
“arsýzlarýn çoc(u)klarýndan uzak durun” derdi bobamgil
“döðüþ-nize olursa ben garýþman”
ne topuk; ne aðaç.. ne günyaðsalayan..
ne tel tekerli araba, ne fýrfýr ;.. ne cýrcýr ,..
ne de ötekiler gibi týmýlý býçak
hucuma ðeþdik, yeni yetmeler, ferikler..
baldýrýcýplak, basma fisdanný, akdoncak
Hapbanalarýn fýrýna do(ð)ru
Müslük çeleninin dibinde çömelmiþ emmiler
akýn etdik cümbür cömat; elbirlik
havada burcu burcu hakgaþlý çörek kokusu
Almes Gelin el gadak beliþdirdi, nasý(l) da bayram etdik
“amin, amin aþ-aþa amin”
hepiciðimiz ayrý ayrý dova etdik
“ölennerinizin canýna deðsin” dedik
gemi azýya aldý “deynek düldül”üm
gem boynumda;
seðirtdim bi elimine(n) atýn dalýndan dutalak
galgýya-zýplaya
atbaþý olmayý bi yanna býrak,
menzile utaþmada en arkaya galsam da
geri galmadým, ötekiler gibi benim de aðzýmda
coþkuyna "gopuduk, gopuduk.. gopuduk"
sözde nal sesleri eþliðinde
dört nala sürdüm..
bi taha da ata binemedim getdi ömrümçe!
bi de o mavý laylomdan babýcým olmadý nedense;

***

annaçdaký gonþu evde
iki mes lastiði vardý
Köse Memedinen Ümmüce
Çoban Ýrbemin pappasý
yazýn toz-toprak dolu
kýþýnan cizmesi çamurlu
üþümezmiþ ayaklarý, ýslanmazmýþ çoraplarý..
omzunda guzu-yunu kepenek cabasý
zemheri-memheri dinnemediler
hemen her aðþam namazýndan sonura camiden çýkýnca
Macar Odasýnda birikip köyün ekabir dakýmý
Þaban Emmilere dünürcü getdiler;
Köse Ðelininin peynirli çomacýnýn hatýrýna
“münasip” olmasa ortaya gonmazdý
“Allahýn emri, peygamberin gavli” dedi sakallýlar
“valla ben ne deyen” dedi Þaban dede
Onnar da lafý uzatmadýlar,
“müsaade” deyip, “yasdý namazý”na etiþdiler
nayeti "agasý Muzaferden nekdip gelmiþ" dediler de öyle;
hemen o ðece Macar Gýzý gilde
dünürcülerinen, gonu-ðonþuynan “aðýzdadý” yediler
ekin otu ayýtlandý
afýyon, kelek çapalandý
tandýr ekme(ði) de ettiler
Köse Gelini, Macar Gýzý
..
Þaban Emmilerine(n) Köse Memedler
elbirlik-barabar, yolma önü
feskilenli þerbet iþdik bir dernek günü
anamýn ilk çocuðuynan “kýrký garýþýk” Esme’nin niþanýnda
agamýna yaþýt "görümce" Kevser; "aba" oldu
gardaþý akraným “gayýnolan” M(u)ammer “aga!”
iki evin yolmasý-harmaný
denesi, samaný Köse Ýbirem’in boynunun borcu
merdimenneri seðidelek çýkarý(rý)dý
yahay valla bildiðin on þiniklikden maada çuvallarý
"uzatmanýn gereði yok" deye hemen o sene
“harman sonu”
herkeþlerden önþe alal-acala
ters atýldý, ganlý çalýþý çekildi
bazarý beklemeden bazara urbaya gedilip-gelinince
ev ev oku edildi;
dezelere, halalara fisdannýk, emmilere-dayýlara laylom sýkma
musafir alacaklara havlý, ötekinnere peþkir yazma
zengin fakir herkeþlere
üþ gün sonura ikindin geçeni bi cumayderneðinde
bizim evden yanna yörüdü camiden çýkannar
“Allahýn Emri” biz yeniyetmeler de peþlerinde
herkeþler susdu; Gur’an okudular
Yakýp hocaynan, Gabýþýn Musa
amin dediler, dova etdiler, ellerini yüzlerine sürdüler
gelsin lokum-püskevit, ellerde hanýmbudu,
böyük-güçcük var demeden tüttü cýðaralar
yedek “birinci”ler kulaðarkasýna sokuldu
sa(ð)dýç Ýzzetin Hakký? tekgýrayna
bi el “tek tüfeð” atdý, damýn ucunda
söðeden eðreye mýhlanan sýrýðýn en okarýsýna
“bayrak asýldý” soluk, aký bireþ yoþuk
Gýrmýzýsý narçiçeði deði,
baya bildiðin goyu fiþne çürü(ðü),
Terzi Hasan dikiþi, deðirmi
gönlünden gelen, elinin emeði
bi yanný yoz,bi yannýnda Ay-Yýldýz varýdý,
üsdelik alýþýlmýþdan böyüðüdü
nerden baksan görünü(r)dü
öte sözün beri baþý “düðün baþladý”!.
etdiler-edemediler “ho yanna” bakdýlar
görmezden geldi bobalar, gayýnbobalar
deliðannýnýn genþliðine hörmet
devrisi ðün davýl zurna; Göynücekli Cafaroðlu!
dümbelekçi Sarý Ümmet
þakkýdýk, þýkkýdýk
telef oldu kaþ gaþþýk
“görseniz bi!
ortalýk nasýl þennendi”
bize bakdý emmiler oyun oynamayý býrakýp
en acemisinden ilk oyunlarýmýzý oynadýk
bildiðini sandýklarýmýza bakýp
baðrýþdýk, çaðrýþdýk, galgýþdýk
“galeden galeye þahin uçurdum
ah ilen vah ilen ömrüm geçirdim”
..
tatar arabalarý arkasý arkasýna
sakalý yerine ðodu Ümmücenin eniþdeleri
he(y)be atýldý gelin arabasýna
Bazarlý Fadime yenge bindi
Adilin Arif, Osman Çavýþ, Kürt Veli,
arkada ðalan gatýrlara gýrbaç endirdi
niyeyse turladýlar geldiler
Harmanyeri, Gocagoyak Mezerdüzünü
durduk yerde; yarý yolda gelin aþmýþ yüzünü
nayeti bi mes lastik taha ðeldi gonþuya
meþin, dabanný, kösele topuklu
“gacýrt gucurt” ses çýkarýr Esme’nin her sekiþinde
cangýr-cungur boynundaký "beþibiryerde"
þangýr-þungur Gocabaþlý Goca Yaþar iþi
yengattan dökülmüþ gümüþ-bakýr bilezikleri
minder, kýrlent, hasýr yastýk; sandýk
her þeyleri “cedit yeni”ydi
ertesiðün elimizi öptü, utandým, bi tühaf oldum
ilk tefa elimden öpülüyodum
üsdelik de öpen benden böyük biri
birercik de güçcük mendil verdi
Esme Ðelin taha; o Macargýzýnýn evindeki
mavi laylom pabuçlardan giymedi..
ahýra, aðýla inmedi artýk
süpürmedi, yemlemedi, saðmadý
Halýcý Memet’den ödünç alýnmýþ “baþlýk”
“gelin ertesinde”; kekili, zülüfleri kesildi
ve evlerine halý dezgahý çakýldý
yoldan tarafa bakan duvara
elbirlik imelek döküldü, gülecende ip sarýldý
direzi gerildi, sýrýk geçirildi
eðri demir, doðru demir, maþa
mengene kuruldu;
Esme Ðelin er kalktý, halý dokudu günboyu
modele baktý, düðüm attý
“küt” “küt” “küt” kirkit vurdu
Varsa da halý, yoksa da halý
bi an eveli borç ödenecekmiþ
peynir, yoðurt çalmadý,
aþ piþirmedi
o beline inen sekiz belik saçý
bir daha örülmedi
"nassý olsa kökü kendinde"ymiþ.
hiþ biþiyim para etmedi ðetdi
ne peþ para; ne verese
mes de keymedim, potinde

***

ýsdar çözüleceðdi bizim eve de;
"gari seneye" ðaldý
cevizlerin altýnda; hasýrýmýz yarýbaþlý
“göresim geldi ” ikindin geçeni seðirtdim vardým, hiþ oralý olmadý
“sen get, bireþdene gelceðmiþ de” deye
beni baþýndan savmaya ðakdý
senin annacan umurunda olmadým, emme direþdim
goca goca adamlar ellerinde cýðara
varýsa da, yoðusa da coga derdindeler
yapýþdým goyvumadým bobamýn golunu, Gökçe Mamýdýn gayfada
her zaman ki ezberim
“ebem ünneyo”ya, aldýrmadý bi türlü
nayeti “anamýn böbee olmuþ” deye celallandým
Musduk Memedi, Gozir Imýzý, Göple(ði)n Amadý
Sarý Üseyin, Erecep emmiler gülüþtü,
“o(ð)lan mýýý, gýz mý?” dediler
çinzimi çekdim, domuþdum, gaþlarýmý çatdým,
alt dudaðým büzülü
“cangýr, cangýr” garýþdýrmadým, sovuk oraleti
bi yudum da dikmedim her zýmanký ðibi
“içim getse de” bi yudumcuk boðazýmdan geþmezdi
gözlerimi gýrpmadým, kimselere aldýrmadým,
Bobam gakdý, Gökçe Mamýda “dokuz çay” dedi..


eve geli(r)kene bobamýn elini dutmadým,
ilk diba;! aklýma gelen her olur-olmaz sorularý sormadým
o da co(v)abýný çoð önþeden belletdiði,
laf olsun kabilinden biþiyler sormadý, sözde dersler vermedi
"beðenmediðin falancanýn bi o(ð)lu var” deye
efendilik, hýrsýzlýk, yalakalýk, türüslük, müslümannýk üstüne
uyduruk bi hekaye annatmadý
hubbaya çýkacan “ey cömatý müslümin” decen deye
isdikbal gereði maval okumadý
özenmemi, dýkgat kesilmemi istemedi
her zamanký ðibi nazar-ý dikgatýmý çekmedi
senin annacan evel-evelden beridir etdiði
o çok möhüm hayar-memat mezulara girmedik
dolayýsýyla “evet” “hayýr” “buyur” demedim
o da barnaklarýnýn birecini yumup “hu kaþ” deye sormadý
bilsem de horatayna garýþýk "ha öküz ha!" demedi
ben de bilgiþ-bilgiþ “bildim iþda ya gandýrýkçý..” demedim
o da “bakalým ibirem essahdan biliyo mu deye sýnadým” demedi
ben þargadalýk, þembellik etmedim
o; baþ barnaðý aðzýnda, cüce barnaðýnýn ucuyna öpmedi
sizin annacanýz önüþkü yarennikleri hiþ etmedik..
eskinki ðibi birileri geþsin öðünü almayalým deye de beklemedik
esginki ðibi ne gucuk, ne mucuk
mesela "Türküyenin baþþehri"ni sormadý
“Fýransa mý böyük pýransa mý”
peþinden; “Adana mý böyük, Bursa mý”
o sormasa da ben; “Adana böyüð emme bu gediþinen,
Bursa dördüncülüðü alý(r)” geþdi içimden
"Cumuriyeti kim kurdu" da demedi
"Ýreyisicum(h)ur, baþbakan" da
vali-gaymakam da anmadý bu sefte
kim olusa ossun bana bi faydasý mý var da?
amat ossa ne, memet ossa ne; bobamýn o(ð)lu mu
"dutun hunu, yakalan hunu" deye govalamadý,
“elden gel” deyip elimi tutmadý, barnaklarýmý sýkýþdýrmadý
caným acýmadý, muraylýk etmedim, ben susdum, o susdu
“hopbala” da etmedi! "guþ-guþ" da
iliklerimi-düðmelerimi saymadý
eskinki ðibi iki beþlik bozmadýk;
öpücüklerim, iki gula(ðý)m avcýnda galdýrmadý,
aðzýmý aþdýrýp kiloma da bakmadýk
her zýman “tam beþ kilo” “o gene aðýrlaþmýþsýn len” demedi
barabar seðirtmedik.. dalýna bindirmedi
o beni “üüüþþ” deye havanýn gatýna da fýldýratmadý,
ben de “bi taha”, “bi taha” deye üsderlemedim
ardýç sýrýðý gapýdan hayada girdik, emme bobam merdimene aya(ðý)ný basamadý,
dama çýkmadý, seni(n)ki netçeni bilemedi
her odundan geldiðindeki gibi “anaaa” deye ünnemedi
dedem-ebem yoðukanký gibi “beri baak” demedi
kimse seslenmeyince dediði gibi “sana derin” “bakele” “gýý” da demedi
ahýra yöneldi.. goya
“mallara bakmak” mahana valla!

Allah var ben de eve giremedim
dam baþýnda goya bobamý bekledim
“ayaðýynan güleþ dutarýz belki de
týkýlama da oynamacaz bu gediþine”
garþý damýn eðrelerinde orak beldenat
deliklerde yýðýlý urgannar, örkenner
duvarlardaký gazzýklarda esgi sele, gözer
payama aþýlý erik aðacýmýz,
dadýný bilmediðimiz uyuz yazalmamýz
bi tek mal ba(ð)lamaya yarar,
ardýç sýrýðýndan cümle gapýsý güçcüken utaþamazdým
çelende serili yeni boyalý yapaðýlar
herbiyerleri her biþiyleri daradým..
..
“o(ð)lan ceketini atsa alýyo anam”
Ebem zokurdanýyo, her zamanký manzaram
“iki eli ganda da ossa, her zaman etiþirdi”
ebeme “geliiinn çoðaldýnýz mý gýý!?” deyelek geldi
zehre çeci, un-bulgur çuvallarý arasýnda
yarý baygýn yatan anama
“ha hunu bi ýscaðkana yeyvireydin ay Azime” dedi
bi tek Goca Halam sahýnnan pelte getirdi
anam güdük güçcük gaþþý(ðý)nan önþe bana yedirdi..
onnar ebeminen öte yanda oturuyokana
anam ga(l)kdý Okarý Çeþmeye suya ðetdi
“yengattan aga olmuþuyun”
“papýcým pi ta(ha) dama atýlmýþ”
“erkeð adamýn erkeð eniþdesi olur”umuþ
“o ðelin olu(r)kana atbaþý dutarýmýþýyýn
parlak para almadan salmazýmýþýyýn”
“onu satýp bana gelin alý(r)larýmýþ”
hani “gýz” demeselerdi.. yeterdi..
Nejla-Dudu bebiþe
ne gülümserdi..
hep gülseydi keþke!

**

gün gelip bizim eðreye de bayrak asýlýkana
kýna yakýlacaðdý sarý saçlarýna
iki yannýnda ayna
kepezinde "yedi irenk" poçu
“tuð”un allý-mavýlý “tavýktüyü”
elinde pembe laylomdan “gelin gülü”
ben de kösele dabanný mes alca(ðý)dým sana
ama eve ne ýsdar, ne de halý tezgahý aslaa!
bir de; ne seninkinnerin,
ne benimkinnerin adý çocuklarýmýza
anam anasýnýn adýný goydu da n’oldu
“bi Allahýn gulundan gabil” görmedi “Dudu”
bobam öykünüp ýradyonda türkü çaðýran bi garýya
ezenine(n) üçer tefa seslendi gulaklarýna
“ne demekse?” “Nejla” goymuþtu böbe(ði)mizin adýný
güccük gardaþýma ðöre de “cezla”
“püm ” dedi, “an-na, bob-ba” dedi.. “aga” dedi de..
"bosdi" deyemedi, tay-tay edemedi Nejla bebiþ
zaten bi sonuraki böbeðe de “Gülcan” hazýrdý

***

“Nejla-Dudu?” deðmedi yaþýna
anamca; “nazar” deðmiþ
sapsarý uzun saþlarýna
parýl parýl gülen gözlerine
boðazý býçýk, býngýldaðý yara
"hakgaþlý somruk" verdim almadý
"çýðrýna çýðrýna uyudu” zavallý
anamgil ovada yolmada
ebem “bi ðurþun bile döküvermedi” nedense
aðþam garannýðý godular geldiler Mereçe Mezerliðine
Köse Dede, Þaban Emmi, Hamýza,
namazla içinde Bobamýn guca(ðý)nda
ertesi ðün bulduk agamýna(n)
öte baþda bi Goca Çalýnýn dibinde
daþ çevrikledik gýranýna!
gonçlarý gara yundan, anamýn“beþ þiþ”ine ördüðü güçcücük çoraplarý
bobamýn “baþ yastýðý”nýn içinde
bir de çapýtla baðlý iki belik sapsarý saçý;
o yasdýðýn içinde kim bilir daha ne yadigerleri vardý Anamýn
benim; ne yundan baþyasdýðým oldu, ne yadigerim
muradým…; murattýn, muradýmdýn ..
muradým? bitecik sen’din!
çocukluðumdun
oysa sen; þe’re gelin olma sevdalarýndaydýn
sen gelin oldun
ben elin!
?
canýn sað olsun!
..
ha Þükür emrine;
bin þükür neyeyse!



KELÝMELER
Ökçe: ayakkabýnýn arka kýsmý
Eðre: saçaktaki merteklerin duvar dýþýnda kalan kýsmý, saçakaltý
Gýnnep: naylon iplik, ince sicim
Gýlik: çekirdek
Tosbaða: kaplumbaða
Yarenlik: arkadaþlýk, ahbaplýk, muhabbet
Çomaç: yuka ekmekli dürüm
Mýh: çivi
Yamalak: yamultarak
Ehliyal: evlad-ý ayal, aile, evlatlar, ailenin geleceði
Yortu: dip sularýnýn yüze vurmamasýný saðlayan üstü kapalý yolak, su yolu, drenaj
Acanta; yeni, yesyeni, yepyeni, ilk el, eldeðmemiþ, kullanýlmamýþ.
Seyik: kol ve bacak kýrýklarýnda kemiðin doðru kaynamasý için yanlara konulan tahta, atel.
Þelek: boynuzu görkemli-þekilli olmayan, boynuzu kýrýk veya eðri
Yerli-gatli: ol gör, bir türlü, asla, mümkünü yok
Örken: örülmüþ ip, halat
Çuncak: ipi baðrýna alarak binilen salýncak
Fýrfýr: pervane (oyuncak)
Cýrcýr: çember (daire ve saptan ibaret oyuncak)
Týmýlý : sapsýz býçak
Yahay: hayret, þaþýrtýcý bulunan
Sýkma: gömlek
Cumayderneði: Perþembe
Deðirmi: kare biçiminde
Cedit: yeni, kullanýlmamýþ, kýz eli deðmemiþ
Göresi gelmek; diyeceði bir þey olmak, özlemek
Horata: þaka
goca hala : büyük hala, ana-babanýn halasý
Püm: su, bebekler için su, yudum, “iç” demek


Resim için Sn Erdal BÝNER’e teþekkürler
Peynirgülü / Sarý Kantaron

Sosyal Medyada Paylaşın: