Hiç Doğmamış Da Olabilirdim
Serin yerde muhafaza ettim kalbimi.
Bulmasýn diye sýcakta gevþeklik.
Kalabalýk caddelerde yürüyorum.
Ölürken bile yalnýzlýk korkusu.
Gelir durur yüreðimin üstünde.
Çift kiþilik gidilecek bir yere,
Aklýmla gitmek istedim.
Kapý eþiðinden kovdular.
Etrafýma bakýndým kalbim yoktu.
Kýraathaneye uðrayýp demli bir çay söyledim!
Bir muharebe meydanýnda kiþneyen atlar,
Üstüme çullanmasýn diye kenara çekildim.
Uzaktan izliyorum beþerlerin kavgasýný.
Ne de akýcý bir film!
Kaplumbaða misali kendi kabuðuma çekiliyorum.
Tek sermayem sýrtýmdaki evim.
Yarýþ halinde olduðum tavþanlara,
Þapka çýkarmak gerek.
Galip geldiðimi bilmesem onlar kazandý sanacaðým.
Sanrýlar içinde paranoyak fikirler.
Bir çöp yýðýný gibi aklýmýn odasýnda konaklayan,
Yine de teþekkür ederim Allah’ým.
Hiç doðmamýþ da olabilirdim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.