başlıksız şiir(tabut)

gittim;
yüzü güzelleþsin diye ayrýlýðýn,
gittim; gelmeleri ustalaþtýrmaya...

azrail’i gördüm bir gün
dedemle kahve içerken, kapý arasýndan
bir daha kahve istemedi dedem...

o gün inandým
tabutlarýn ormandan hüzün taþýdýklarýna...

çiviye vurdukça usta
uzak bir kalbi ayrýlýk delmektedir.

tanýyýverdi gideni
çekici eline vurdu üstat
ve çürüðe ayrýldý tabut, içindeki ayrýlýkla

üzerine not düþüldü:
-sahibi tarafýndan beðenilmedi-

gökçeþair
Sosyal Medyada Paylaşın: