Nice gamlý kedere düþmüþtüm senin için, El gibisin, sýrýtma karþýma geçip geçip. Bir inkâra bürünüp yaþarken kendin için Ýpe dizerdim seni her gece içip içip. Ah Leylâ!
Leylâ, hasret mi düþtü saçlarýnýn teline? Bir mahkûm gibi esir ettin o gözlerine. Kimler düþürdü seni yalnýzlýðýn seline? Saldýn beni dertlere, yaþarým senin için. Ah Leylâ!
Sanma sana dargýným, sevdamý hep gizlerim. Çoktan virana döndü sensiz hep hânelerim. Ne dilekler adadým, seni yine beklerim. Umut iþte, gel desen koþarým senin için. Ah Leylâ!
Adýný yazardým o aþiyan sokaklara, Bir sigara yakarak dalýp yalnýzlýklara. Ýçten türkü tutturup içtim ayrýlýklara, Sen gelirsin aklýma, coþarým senin için. Ah Leylâ!
Süzülüp ötelerden sen düþerdin aklýma, Kapýlýp karanlýðýn sessiz ahmaklýðýna, Buse kondurmak için ateþ dudaklarýna. Sen ki yanma ne olur, aðlarým senin için. Ah Leylâ!
Nice ayrýlýk gördüm o vurgun duygularla, Hislerimi açmýþtým, konuþtum bulutlarla. Bekledim, geleceksin yüceden umutlarla, Unutmam, unutamam; yanarým senin için. Ah Leylâ! ........... Ali Urgan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Urgan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.