Sinemde Kor Yığını
Ne ben þairim artýk ne sen eþsiz Leyla’sýn
Kelimeler ýslanýr çiy düþerken güllere
Sanma kýrýk gönlümde sessiz bir vaveylasýn
Ahraz olan harflerim küskündür kâküllere
Sen artýk batýp giden gurup ile kayboldun
Sularda yangýn çýktý yanýp gittin kül oldun
Ýkindiler tutuþtu sinemde hasret közü
En berrak duygularý sis bürüdü sayende
Bin bir özenle seçtim lügatlerden her sözü
Figüran da deðilim ben senin hikâyende
Sen artýk batýp giden gurup ile kayboldun
Sularda yangýn çýktý yanýp gittin kül oldun
Mecnun alfabesinde Leyla baþat olsa da
Yirmi dokuz harf ile ikrar etmek zor hüznü
Gül yine de gül kalýr geçen demde solsa da
Lâkin anlamý yoktur o gülün hazan günü
Sen artýk batýp giden gurup ile kayboldun
Sularda yangýn çýktý yanýp gittin kül oldun
Bir vaha arýyorum yangýn yeri sineme
Çöllerde gezgin miyim yoksa çoban mý aþka
Artýk kapým kapalý hiç þansýný deneme
Hasret içli bir beste vefa ise bambaþka
Sen artýk batýp giden gurup ile kayboldun
Sularda yangýn çýktý yanýp gittin kül oldun
Ankara,11.06.2018 Ýbrahim Kilik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.