Şimdi çoğaldı aklarım

Uzun ince bir yolum.
Bilmem nerde biter sonum.
Hep ayný olmaz mekaným.
Kaderde ne varsa onu yaþarým.

Her gün baþka yazarým.
Bir gün güler bir gün aðlarým.
Çoðu kez böyle sitemkarým.
Nedir bilemedim söylenmeyen suçlarým.

Simsiyah idi saçlarým.
Þimdi çoðladý aklarým.
Eskisi gibi deyilim pir ihtiyarým.
Kendimle konuþturur beni sesiz çýðlýklarým.

Gücüm tükendi artýk susarým.
Sesiz sesiz tüterim.
Görünmezdir çýkan dumaným.
Sanki mutsuzlukla yazýlmýþ fermeným.
Sosyal Medyada Paylaşın: