Gecenin ardýndaki sýr perdesi gibi Aralanýyor içim gün ýþýðýyla. Karanlýklarla yoðrulmuþ bir hamur misali, Iþýksýz bir ortamda olgunlaþýyor bedenim. Vazgeçiyorum hayattan, Býrakýyorum kendimi sonsuzluða. Güneþ doðuyor, Ve sen geliyorsun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yahya.bas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.