Ölümü duvarýma asýp, Geçiyorum karþýsýna. Gülen gözlere bakarken buluyorum kendimi. Umut vadeden bir ölüm.
Sarýyor her yanýmý iþittiðim soðuk, Kaplýyor ruhumu içimin karanlýðý. Boðuluyorum kendi benliðimde. Ama ölüm gelmek bilmiyor !
Önümde duruyor iþte, Kucaklanmaya hazýr bir hüzün, Baðrýna basýlasý bir yok oluþ, Ve ölünesi bir hayat.
Kendimi hiçliðe emanet ediyorum Beynime anlamsýzca süregelen bir ölüm düþüyor. Ve henüz hiçbir þey olup bitmeden, Tutunuveriyor ruhum bedenime. Ve mezarýn biri, bir ölü aramaya çýkýyor…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yahya.bas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.