KÖZ DÜŞTÜ YÜREĞİME
Köz düþtü yüreðime, gözlerinin renginden,
Tutuþtum, alev alev; kurtarýn yanýyorum.
Yâr gitmiþ uzaklara, haber salmaz kendinden,
Yürekten, damla damla; kurtarýn kanýyorum.
Kar yaðdý daðlarýma, þifa bulmaz hastayým,
Perdeleri kapattým, yýllar yýlý yastayým,
Ben kendimi kaybettim, gönülde iflastayým,
Yürekten, damla damla; kurtarýn kanýyorum.
Ýzini bulmak için, diyar diyâr dolaþtým,
Daðlarý, tepeleri senin aþkýnla aþtým,
Kaldým virânelerde, nice derde bulaþtým,
Yürekten, damla damla; kurtarýn kanýyorum.
Artýk ümit kalmadý, mevsim hazâna erdi,
Felek bize gülmedi, çileli yýllar verdi,
Kor ateþin üstüne, gece yataðým serdi,
Yürekten damla damla; kurtarýn kanýyorum.
Tutuþtum, alev alev; kurtarýn yanýyorum.
Muzaffer KÖNDEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.