Sensiz her yer karanlýk Bir yudum umudum vardý Oda söndü,kalmadý ýþýk Aldýlar yüreðimden ne varsa Dokunsalar aðlayacaðým Elleselar yýkýlacaðým Akýyor gözlerimden Yaðmuru kýskandýran yaþlar Mutlu olacaksan eðer,gittiðimde Darýlýp gücenmem sana Bekleyenlerin var senin de Unutma ki,her yer karanlýk sensiz
Ne satýrlar doluyor sayfalara Ne þiirler yazýlýyor adýna Ne þarkýlar okunuyor sevdaya Gidenin ardýndan bakýlýr sadece Artýk sevmiyorum Uzamasýný beklediðim bu yollarý Bir parça koptu içimden Gidemiyorum sensiz o sahillere Üsküdar boylarýna Her yer karanlýk þimdi Ýstemiyorum yaðmurlarý Islatýyor gözyaþlarýmý Sevmiyorum artýk sevdalarý Sensiz olan sabahlarý Unutmak istedim seni,unutamam Vücudum dolaþsa da Ruhum gezinir cansýz Gözlerim kör,her yer karanlýk Yorgun kalbime bir darbede sen vur Giydir kefeni bedenime Nasýl olsa her yer karanlýk Yns
Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.