Hayalim vardý Leyla boyamýþtým pembeyle
Gerçekleþir diye çok bekledik perþembeyle
Ah günler kayýp gitti, zamanýn ellerinden
Sýkýldým düþlerimin, hadi gel gellerinden
Bir hahar daha gitti, koklamadan bir gülü
Ýþ iþten geçti Leyla, göremezsin bülbülü
Asla ötmeyecektir, yalvarma þaký diye
Abartmayacaktý gül cefayý, hakký diye
Kýrlara gidecektik, ki sensin kýr çiçeði
Ve güzelleþecekti, Kaf Daðý’nýn eteði
Koklarken saçlarýný rüzgâr kýskanacaktý
Kirlenince yaðmurla, gece yýkanacaktý
Hayalim vardý Leyla’m, anlatýrdým güllere
Ve güzelliðinden çok bahsettim bülbüllere
Gecenin dilindeydin, mah da ismini andý
Ben aðlarken ufuklar kýrmýzýya boyandý
Ellerinden tutayým dedim yürürken yolda
Þu kalbimi deðil de, seni göreydim solda
Akþamlarý otursak, Porsuk’un kenarýna
Býraksam bedenimi Leyla’mýn kollarýna
Zülüfleri taramak, isterim beþ parmakla
Ýnan sevineceðim tek bir tel koparmakla
Leyla ne mey bilirim ne de köhne meyhane
Þarab-ý aþktan içtim, ben sarhoþsem sana ne
Sen de haklýsýn sen de seven olmamýþ seni
Candan tatlý görecek, kadar tek bir buseni
Hislerimi þehvetten, sandýn deðildi Leyla
Temiz özümü polen ettim aþk denen bala
Umarým anlarsýn yâr, þiirdeki sýrlarý
Aþk dediðin sürmeli, aþmalý asýrlarý
S / ÂYE 8 HAZÝRAN 2018 / ESKÝÞEHÝR