GÖNÜL

Sahip olduklarýn tükense bir bir
Kendini yorup da üzülme gönül
Mevla mutlak kerim, verdikçe verir
Kanlý yaþ döküp de süzülme gönül

Ne kadar acýsan az gelir sana
Teselli faydasýz söz gelir sana
Rüzgar esse yakar, köz gelir sana
Kum gibi daðýlýp bozulma gönül

Herkesin çilesi kendince çok zor
Unutma beterin en beteri var
Sabýr ve duayla yaralarýn sar
Derdi yüklenip de ezilme gönül

Mutsuz hissettiðin her bir anýnda
Izdýrap kor olup tütse canýnda
Bil ki sevdiklerin her an yanýnda
Bir köþeye geçip büzülme gönül

Her gün darbe alsan saðlam yapýna
Kilitler vuruldu sansan kapýna
Umutla baðlan gel Rahman ipine
Gönülden kenetlen çözülme gönül

Ayþegül Bahçeci
07.06.2018
Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın: