Ma
Göz Kapağı
Gönül bilmiyor akýl duymaz seni
Göz kapanýr sen kaybolmazsýn
Susar yaðmur yüklü kara bulutlar
Sonra þimþek böler geceyi
Gök yarýlýr toprak uyanýr
Bir bebek feryatlar içinde doðar
Ölse bir insan yine býrakýr ardýnda feryatlar
Gün akar geceye
Gecenin ardý gündür
Hasret yakýlýr sobada sen tütersin bacadan
El ýsýnýr ayak ýsýnýr sen uçarsýn göklere
Buralar hep kýþtýr hep hasret yakýlýr sobada
Yazý olmayan takvimler kullanýlýr hep
Od sensin odun sen
Tüten sensin bulut sen
Maksat ýsýnmaksa yakarsýn her yeri
Yok yaðmur olup söndürmekse ateþleri
O da senin iþindir
Peki üþüdüðünde yazýn eller
Hatta donacaðýndan korkusuna uyku girmediðinde gözlere
Titrediðinde vücut sessiz ve çaresizce
Ýþte sen hiçbir yerde bulunmazsýn
Gönül bulur akýl sormaz seni
Sonra göz kapanýr sen kaybolmazsýn...
Kapak açýlýr göz görür
Týpa çýkarýlýr kulak verir
Gönül akar akýl durur
Hayat susar yaðar yaðmur
Bulan bulur sen kaybolmazsýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.