Bir gönül girdâbýna iter seni hasretin, Rüzgâr mâziyi salsýn bendeki özlem baþka. Hislerimi titreten o gözler ki servetin, Duygular hasret kalsýn sendeki yarým aþka.
Ben idim bu râhlede zevkten dört köþe uçan, Gözlerin hatýrýna senden bir bûse alsam. Can veren hislerinle bu aþka yelken açan, Aþk mâbedinde tapan bir kölen gibi kalsam.
Hatýrýmda tutarak bu aþkýn hecesini, Unutmadým gözlerde can yakan gecesini, Çözemedim sevdanýn sýrlý bilmecesini, Unutup her kederi, gözlerinde avunsam.
Hala sýcacýk durur, vücudumda elin var, Fýrtýnalar estiren þu gönlümde yelin var, Hançer gibi saplanan bende akan selin var, Ateþ gibi o yakan kollarýnda uyansam.
Zifire boyamýþlar þu katran geceleri, Yuva yaptým kendime sevdalý heceleri. Nicesi öksüz, sarhoþ, hem birhoþ niceleri, Ayýksam hem aðlasam, seni hep bende sansam.
Tutsa bir derviþ beni sâ’dâbâd’a götürse, Ruhlarýn âleminden aþk suyunu içirse, Gökte bir kuþ misâli beni geri getirse, Þu yalan dünya da yâr... o gözlerine doysam. ........... Ali Urgan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Urgan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.