***HUVEYDA'YA MEKTUP***

Ve sen Huveyda; benim içten içe kanayan yaram,
Ve sen Huveyda ; kanadý kýrýk gençliðim.
Yarýnlarýmýn tebessümlerini astýðým gül dalý,
Ebruli bir sevda ile dumanlanan sigaram..

Bilemezsin Huveyda, bilemezsin;
Ne menem, ne kepaze bir duygudur;
Fikir sancýlarýnýn trafiðinde yol almak hayata,
Kaybetme korkusunun deðiþmeyen ahengiyle.
Ve bilemezsin nasýl bir acýdýr baþ baþa kalmak.
Ümitsiz ihtimallerin içi geçmiþ kirli rengiyle..

Seni düþündükçe Huveyda,
Ruhumda devriye gezen nöbetçi saatlerde,
Bir paslý kurþunum kendi tenimde.
Bir paslý kurþunum Huveyda,
Hasretinin aðýr barut kokusu üzerimde.
Dün taze heyecanlarýna soyunduðum sevdan,
Bugün bin yamalý cansýz bir gömlek elimde..

Senden önce mevsimlere yayýlan bir hayat var sanýrdým,
Her nefeste kendine münhasýr bir tat var sanýrdým.
Ayrý bir resital sunardý bana, ýþýklarýn rengi, renklerin ýþýðý,
Köprüsünden geçtiðim, suyunu içtiðim günlerde ,
Hiç hesapsýz kalbini açardý hayaller sarmaþýðý..

Senden sonra anladým ki her þey bir hiçmiþ,
Meðer tüm güzellikler, bütün renklerini,
Senin tebessümünle dolan kadehlerden içmiþ..

Seni sevme hazzýný yurt edinmiþ hayatýn anlamý,
Bilemezsin Huveyda, bilemezsin.
Ýliklerine iþlemeyince sýrýlsýklam,
Ýmkansýz aþklar yaðmurunun gamý..

Ne zaman gözlerime ayak direse bir güzellik,
Ona senin adýný veriyorum,
Ateþinin þulesinde demlenirken günlerim,
Bir bilsen seni düþündükçe ben nasýl eriyorum..

Ve sen Huveyda;
Bir damla kanlý satýrsýn þimdi içimde,
Büyüyen tortusuyla donmuþ biçimde....

Ýbrahim Vedat ÇARPAR


Sosyal Medyada Paylaşın: