Efkâr
Gözyaþýna sýðýnan bir çocuk gibi
Düþlerimin diyetini öderim yalnýzlýðýmla
Takvimler gardiyan gibi dikilir baþucumda
Þiirler birikir dudaklarýmda
Çýðlýklarým olur o duyduðun kelimeler
Sorarým kendime :
Temiz bulut kalmýþ mýdýr acaba?
Zamansýz açýp üþüyen çiçekler gibiyim
Günler ölü doðar avuçlarýma
Ellerimle beslerim hüznü
Beklerken cemreler düþüren gülüþlerini
Kalemim hedefsiz yollarýn yorgunu oldu
Ellerin kokulu mektuplarýn kesildiðinden beri
Koskoca bir hayatý sýðdýrmýþtýk sevdamýza
Susmuþ muydu kentler, susturulmuþlar mýydý?
Çocuklarýn gözlerine sor þehirleri
Dünyanýn aynasýdýr çocuk gözleri
Caným canýna susar bilir misin?
O an her þey susar bilir misin?
Birikmiþ þiirler bile daðýlýrlar dudaklarýmdan
Saklanacak bir kelime kalmaz o an
Ölümün rengine boyanýr sanki her yer
Elimdeyse kýrýk dökük kelimeler…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.