Ödüm Kopuyor

Ödüm kopuyor seni soracaklar diye,
Adýný duymaya cesaret edemiyorum,
Seninle baþlayan cümlelerim yarým,
Kalabalýk zihnimde bir sen kaybolmadýn Cananým...

Keskin bakýþlarýndaki nemi hisseder gibiyim,
Tebessümüne hasret kalmýþtýr ela gözlerin,
Kaç nefes uzaktadýr sýcak ellerin kim bilir ?
Ödüm kopuyor sesini bir daha duyamayacaðým diye...

Rüzgar deðen saçlarýný anlatýyorum günlerce,
Uzaktan basýyorum seni baðrýma sessizce,
Bir papatyada arýyorum zarif kokunu,
Ödüm kopuyor seni bir daha koklayamayacaðým diye...

Saatlere günler, günlere aylar, yýllarýma seni ekiyorum,
Baharýn gelmesiyle açan ümitlerimi ýsrarla suluyorum ,
Senin sevdiklerini seviyor , gelme ihtimaline tutuluyorum,
Ödüm kopuyor seni bensizlikle inciteceðim diye...

Geliyormuyum aklýna bende en beklenmedik yerlerde?
Þiirler dökülüyor mu gözyaþlarýnýn ýslattýðý dudaklarýndan ?
Sahi sen misin her gece gönlümü çýnlatan ?
Ödüm kopuyor bir gün hayallerinden silinecegim diye...

Sosyal Medyada Paylaşın: