HADİ SÖYLE

Gözüm yolunda,
Adýn yüreðimde kaldý.
Ne ben tam oldum, nede sen bulldun benliðini ,
Bak ayak izlerimizi sildi geçip giden zaman.
Her sabah sensizliðin cehenemide güne uyanmak,
Yokluðuna yanmak ne zor þeydir.
Her nefeste harlamak sevgi ateþini ve yanmak bir volkanýn içinde..
Bazen sözlerin ile tukettiðin sana aciyor yureðim.
Bazen Samimiyeten uzak maskelediðin gülen ýüzune armaðan ediyorum umutlarýmý..
Sonra kýrýk cam parçalarý gibi ýþýldayan güzel günlerim kanatýyor sol yanýmý..
Sahi adýna yakýþtým mý bilmiyorum geride býraktýðýn tezatlarýn..
Bak yine sensiz bir akþamýn tenhalarýnda dolasiyorum..
Boðazýma iliþiyor kelimelerden kör düðümler.
Hani hatýrlarmýsýn vasiyetimdi sana, beni son yolculuðuma sen uðurla diye...
Sahi benden önce ne iþin var kimsesizler mezarýnda...
Hani mertçe vur demiþtim
Bu namertlik niye?
Þahsiyetin sorgulamýyorum seni taniyorum artýk.
Biliyorum geçmiþini üç kuruþa satan senin, geleceði de armaðan edeceðini...
Hadi elini vicdanýna koyda þöyle yaptýklarýn yakýþtým adýna...

Þiir Kamil Üci
Sosyal Medyada Paylaşın: