Hâkikat sýrrýna eriyorken vâr’dan Hiç vefâ görmedim vefâsýz o yârdan Bir Mecnûn misâli göçerken diyârdan Ýki cihânda gün yüzü görme e mi? * Þu hayat dediðin çileli bir yoldur Kefen dedikleri yedi metre çuldur Sevda eri insan; insan gibi kuldur Þu aþkýn zehrini, içte ölme e mi? * Hicrân kapýsýndan milyon kere geçtim Aþkýn acýsýný kefen gibi biçtim Hasret çeþmesinden ayrýlýðý içtim Asla vuslatýna, bensiz erme e mi? * Görmesin kimseler karanlýða soyun Kal sevdaya gebe, deðiþirse huyun Ýster yaz sinene, istersen bil oyun Þu yalan dünya da vefâ sürme e mi? * Ayrýlýk hep dostun, mekânýnsa gece Kan kussun yüreðin dökülsün her hece Vuslat hasret olsun, ömrün bir bilmece Bensiz kimseleri sevme, gülme e mi? .......... Ali Urgan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Urgan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.