o gün bugün olsun dedi! yok olmuþ sýðýndýðýmýz gece. utangaçlýðýn dem çektiði, ebruli gülüþlerini býraktýðýn gece. hani bakarken yüzünü çevirdiðin, yanýbaþýnda bile hayaline daldýðýn. sarmýþ dört bir yanýmý, saçlarýna daðýtýrken yýldýzlarý, ellerime bulaþan hüzün kokusu. o anlatýlara sýðmayan aþk, o çivilenmiþ duygu, o sevgi...
sonra ekledi: boðazýmda düðümlendiðin gün. kaç kez düþledim, kendime kaç söz verdim. içimde cebelleþirken hasretin, kaç kez kapandý avuçlarým, bir bilsen.. bir özlem bu kadar mý aðýr olur? bu denli mi iz býrakýr? geçip giderken vuslat. en içsel aðlamalarýmý verdim, bir bakýþýna.
bir çocuk gibi, konuþtukça özlüyorum, özledikçe tersine dönüyor bu duygu. madem varsýn, madem bir nefes kadar yakýnsýn. burada da olabilirsin. gelsen ve burada olsan. sanki ne olur? hadî gel gel !!!
03 Mayýs 2018 Sosyal Medyada Paylaşın:
Ehmed Kardok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.