Dostlara yol bulsa gönül ulaðý,
Tambur perde tutar, cura þenlenir;
Taþtan ses duyar da ülfet kulaðý,
Teller coþtuk sýra özden demlenir...
Ýlham sökün eder aþk avazýna;
Mýzrap teslim olur, çile bazýna;
Beste uyum saðlar harfendazýna,
Kelam tayý Ozan dilek gemlenir...
Kelimeden maksat, insan olgusu;
Tene deðil cana Hakk’ýn sorgusu;
O canýn cananý, say bir içim su,
Damlar muhabbete, meram çimlenir...
Bilge’ce bu deyiþ þifre bilene,
Bile aðlayana, bile gülene;
Kapýmýz açýktýr konuk gelene,
Türkmen sedirinde, koþma, dinlenir...