Bülbülün figânýna râm oldu þu ahvâlim Ezelden bezm-i âlem beni çileye saldý. Yangýndan hâne dünya, ateþten bir lav hâlim Ki hepten yandý dünya, ol içinde nem kaldý? * Mest eyledi andelip, hayrân etti nâdýna Ýlâh-i bir tecelli aklým baþýmdan aldý. Sefere çýktý bülbül, aðyar oldum yâdýna Kuru bir daldan gayri, bitti her þey nem kaldý? * Ne cahile sýrrýmý ne ârife demedim; Aðartýp saçlarýmý felek yerlere çaldý. Bizârdý hep hallerim gönlümce hiç sevmedim, Geçti beyhûde her dem, þu âlemde nem kaldý? * Mutma’in ol ey gönlüm, herþeye kanýp geçme, Yalan oldu þu ömrün, sanki büyüden faldý. Bil sýlayý nâ mahrem, yaþanýr sanýp geçme, Pespâye hâlden baþka þu geriye nem kaldý? ........... Ali Urgan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Urgan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.