Tek Kullanımlık Yaşam
ben bir okyanusun ortasýnda
milyonlarca kum tanesinin arasýnda kalmýþ
tutsak bir kum tanesiyim
ve bu hayatý
kendimi hiç tanýmadan yaþamak isterdim
veya bir serçenin kýrýlan kanadýna sýðýnarak
veya hayalleri düþleri umudu olan bir çocuðun ellerini tutarak
oysa bir kaplumbaða hýzýnda ilerliyordum
ne hayatýn hýzýna yetiþebilirdim artýk
nede hayatý kendimle yavaþlatabilirdim
bazen bir palyaçonun gülen yüzünde
bazende bir þiirin mýsralarýnda buluyordum kendimi
kendim ben’sem
ben palyaço kadar gülüyordum
ben kimse isem
kendim kadar yoktum bu hayatta
sanki çok sessiz bir kentte yaþýyordum
yaðmurun bile sesi kýsýlmýþ gibiydi
rüzgarýn güneþin bulutlarýn
aðaçlarýn çiçeklerin böceklerin
adý çocuk olan kimsenin sesi yoktu
adý þiir olan kimseninde
ve özgürlük olan kimseninde adý yoktu
bazý geceler kendi kendime iyi geceler diliyordum
bazý geceler uykusuz kalýyordum
kabuslar görüp
kendi kendimin uykusunu kaçýrýyordum
sonra hayatý çocuk olarak yaþamaya devam ederken
çocukluðumu aramaktan sýnýfta kalýyordum
oysa ne tebeþir kokularý yutmuþtum
adam olurum diye
ne dayaklar yemiþtim annemin okkalý ellerinden
yine adam olurum diye
ne çok tek ayak üstünde beklemiþtim
ne çamurlarda oynamýþtým
ne tozlu topraklý yollardan geçmiþtim
ama nasýrlý ellerimle çocukluk yýllarýmda tanýþtým
yüreðimdeki yara kadar sýcak acýsý hala
unutmak mümkün olsaydý o günleri
kendi çocukluðuma ihanet etmiþ olurdum
ben çocukluðumda yaþarken güzel günleri
tek kullanýmlýk yaþamýþým hayatý
o günleri bulmak
bu günleri unutmak kadar zor
sonra kendi kendimi
birçok kez öldürdüm hayatýmda
ama bir kez
hiç yaþamadýðýmý düþündüðüm gün
milyon kez öldüm
ibrahim dalkýlýç
01.06.2018
01.25 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.