SÖNÜK

Günler kovalýyor birbirini seniz ve soluk
Saçlarým her gün biraz daha aðarýyor seni anarak
Etrafa baktýðýmda sanki nesnelerin hepsi donuk
Cývýldayan kuþlarýn,þakýyan bülbülün sesleri sönük
Neden eskisi gibi canlý deðil ,yaþama hevesim sönük
Herþey hüzünlü ve soluk,çünkü yalnýz ve sensizim
Herþeyin bir sebebi vardýr fakat ben görmüyorum
Herþey aslýnda canlý, donukluk benim kanýmdadýr
Gözlerim bakýyor ama aklým senin yanýndadýr
Ne yeþili bir bahar, maviyi bir umut görmüyorum
Benim gözlerim renksiz görüyor dünyayý artýk
Bitsin bu ayrýlýk bu hüzün, ne olursun dön artýk
Bazen bir umut kaplýyor içimi geleceksin diye
Sonra da umutsuzluk,sen vazgeçmiþsin niye?
Karþýlýklý sevmek bu mudur hadi söylesene
Ben hayal ve gerçekte seninle,sen ise öylesine


Sosyal Medyada Paylaşın: