KIYIDA

Kenar mahallenin,kýyý semtinde
Evlere þenlik,yüzünde hep bir gülümseme
Kanaata,doyumkar
Küçük bir kýz çocuðu

Feleðin çemberiyle ta o zamanlar tanýþmýþ
Yokluk,tokluk bilmeden
Büyüyormuþ garip

Mahallenin gülü
Evinin bülbülü
Kah bakkala yarýþýr
Bazen aklý karýþýr
Adý üstünde çocuk
Keþke hiç büyümese

Tren raylarýndan kömür toplar
Saman pazarýnda su satar
Kapý süpürür de,yaprak toplar
Elden gelene razýdýr garip

Çingen Sevincin kömürünü
Meyva teyzesinin odununu
Gelse de taþýsam diye
Gözetler bekler durur

Ellerinin karasý,kýnasý olur
Kara leðen þifasý
Bir güðüm sýcak suyla
Paklanýr durur çocuk

Bileðinde faresi
Saçýnda kurdalesi
Pembedir elbisesi
Beyaz papuç hayaldir

Yoruldunu bilmeden
Üþümek var ezelden
Ayakta delik keten
Parmaklar hep buz keser

Pamuktandýr bulutlar
Hep hayaller kurar
Büyümüþ bizim kýz amma
Hala kýyý,hala köþe

Ermiþ gelin yaþýna
Aklý gelmesede baþa
Yine kalmýþ yaya,tek baþa
Çemberin ortasýnda

Kalan saðlar benimdir
Nasibimde böyledir
Hayat hep zahmetlidir
Kýyýda kalmýþ garip
Sosyal Medyada Paylaşın: