Göremeyeceksin…
Ben, siyah gözlerimin gözbebeklerinde,
Yalnýz odalarda, seni düþünmekteyim…
Sen, þimdi bir baþkasýnýn koynundasýn
Bilmem; belki de tatlý hülyalar kurmaktasýn…
Oysa ben bildiðin gibi soðuk odalarda
Boðulmaktayým, çýðlýk çýðlýða yayým…
Sensizliðimi haykýrýyorum bak iþte;
Boðazýmda düðümlenmiþ düþüncelerimde…
Geceler bitiyor bölük pörçük uykularda,
Sen uzaklarda, çok uzaklardasýn yaþýyorsun.
Korkulu rüyasýný görmektesin belki de,
Sen belki de þu an temiz duygular içindesin…
Çimen karasý, sonbahar sarýsý karýþmýþ,
Gözlerimin içinde çoktan sustu þarkýlar…
Hatýrla ne olur, hatýrlasana beni yalnýzým,
Soðuk yorgan ve yastýklar arasýnda yorgun…
Sen rüyalarýn birinde göreceksin beni çaresiz
Çýðlýk çýðlýða uyanacaksýn, tüylerin diken diken…
Kan tükürüyor göreceksin ince kýrmýzý gül renginde
Göremeyeceksin artýk beni rüyalarýnda bile kývranacaksýn…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.