Sanýrým seni görmekten korkuyorum. Ama bu saçmalýk… Neden? Bilmiyorum… Neden? Belki benden çok þey istiyorsun…
Sanki ben; baþka biri oldum, Çok eskiden olduðum, Ve gelecekte olacaðým biri deðilim Yýllardýr uykuda olan ve gizlenmiþ biri…
Ben artýk o insan deðilim, Bir daha olup olamayacaðýmdan da Emin deðilim… Sanýrým bu yüzden, Seni görmekten korkuyorum…
Ya benimle yaþayan insan? Onu ne çabuk unuttun… Ama seninle bir ömür geçmiþ gibi Ya biz? Neden ben arada kalýyorum…
Ne istediðime karar veremedim… O duyduðum dehþeti haykýrýrcasýna! Þimdilik hayýr... Galiba oda aðlýyordu, Acý dolu bakýþlarý, ’’Seni seviyorum’’ diyordu…
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜLŞEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.