Yine bir Karanlýk Gün batýmýna asýyorum bakýþlarýmý Arsýz dalgalarýn sesiyle ýslanýrken ayaklarým Yavaþa yavaþ gizlice Güneþi gözlerinden içiyorum Bir fýsýltý gel diyor yavaþça gell
Baðýra çaðýra Denize koþar gibi dalýp gidiyor gözlerine martýlar Göz kapaklarým zonkluyor kapanýyor çaresiz Lakin Hayallerim geçit vermiyor hayal kurmaya
Küf kokusu, biçarelik ruhum esir ellerinde Aldanýyor aklým, sürükleniyor ardýnca karanlýk Yavaþça dökülüyorum koynuna Dokun ilk mýsralarým adýndý bir çocuk þefkatiyle dokun
Sosyal Medyada Paylaşın:
H A F İ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.