Gidersen Kelebekler Ölür

Zulana bohçalamýþsýn umutlarýmý
Seni benden alýp nereye böyle ey sevgili;

Yüreðim dilime þaþkýn,
____ iki çýðlýk arasýnda býrakma beni!
Gidersen bütün ormanlarý ateþe verilir yüreðimin…

Bazen yýldýzlarda küser göðüne,
Bir çocuk gibi içine çeker gülüþlerini gökyüzü,,

Karanlýða düþüp kalan rüzgârlar,
þaþýrýr yönünü
Gönül daðlarýnda bütün pýnarlarýn suyu çekilir
Solar nazlý kýr çiçekleri kalbimin……

Birde sen böyle çekip gidersen selamsýz sabahsýz
öksüz kalýr
içimdeki i mge daðlarý.
Ardýnda yokluðunun fýrtýnalarý kalýr,
Bilmez misin,
yalnýzlýklar
ayaklandýrýr anýlarý….

Saçlarýný tarayan
seher yeli, susar,
Yönünü kaybeder
çoban yýldýzý,
Bir daha turnalar
geçmez bu daðlardan,
bülbüller ötmez!
Sensiz güllerim
boynunu büker.
Gayrý çiçekler
açmaz bahçemde ….

Ne kadarda sularý koyaklarýmýzda tutmaya çalýþsak
Durduramayýz damlalarý, denizlere çekilir sular..

Ellerimizden bir sabun misali kayýp düþer zaman,
Bir rüzgâr hýçkýrýr,
Yüreðimin tenhalarýnda,
bir dal kýrýlýr!
Boynunu büker sabah kervanlarý,
___Sen gidersen
kelebekler ölür…

Abdullah Oral..
Sosyal Medyada Paylaşın: